Gezondheid is de kracht hebben om zich aan te passen en de sturing over zijn manier van leven zelf in handen te nemen, ook al zijn er elke dag zoveel lichamelijke emotionele en sociale uitdagingen. Dit betekent dat men de minder efficiënte oplossingen die men heeft aangeleerd om problemen op te lossen in vraag kan stellen en in staat is om die te veranderen.
Iemand die in staat is zelf de regie van zijn leven in handen te nemen hoeft van zijn arts alleen adviezen en voorlichting te krijgen over gezonde levensstijl.
Veel mensen zijn daar echter niet toe in staat. Integendeel ze voelen zich gefrustreerd door alle medische regelgeving en zijn het beu om telkens te horen dat hun gewicht, bloeddruk, levensstijl anders moet. Ze haken op deze punten af en willen er ook liefst niet veel meer over horen .
Deze groep patiënten zijn ook, een probleem voor de zorgverstrekker. Patiënt en arts moeten hier eerst een goede relatie weten op te bouwen. Ze moeten op dezelfde golflengte zitten. De zorgverlener moet een soort insider worden in de problematiek van zijn patiënt; hij moet goed luisteren: hoe beleeft de patiënt zijn gezondheid, wat zijn zijn wensen en voorkeuren, waar haalt hij zijn sociale steun, hoe is zijn financiële situatie ? Dit alles betekent eigenlijk zicht hebben over de sociale context van de patiënt Met deze instelling kunnen arts en patiënt elkaar beter begrijpen en aanvoelen. Zo kunnen ze voor elkaar in de bres springen en beter weerstaan aan uitdagingen. Ze smeden met andere woorden een soort complot om er uiteindelijk beter van te worden en zich te wapenen tegen dagdagelijkse hindernissen.
Bron : zorgethiek.nu