Chronische rugpijn

Chronische rugpijn (langer dan 6 weken duren)

Mensen met chronische lage rugpijn ervaren hun pijn vaak als erger dan kankerpijn.

95 % van hen heeft aspecifieke lage rugpijn (geen duidelijke oorzaak) en daar is correcte diagnose bijna nooit mogelijk. Hier is therapeutisch effect van medische behandelingen niet goed bewezen.
De weerslag  van de pijn  op de levenskwaliteit is duidelijk: sociale isolatie, niet meer werken, moe, overal pijn,  aan de pillen, pleisters kleven: vaak zenuwpillen  en zware pijnstilling.
Bedenk dat pijn een emotie is: onmeetbaar en subjectief beïnvloed en dat beperking van functioneren vaak belangrijk(er) is dan de pijn.

Beeldvorming is schadelijk niet alleen door ioniserende straling maar ook door  diagnoses te stellen op basis van vergelijkingen met beelden van rugfoto’s  van 18 jarigen.  Beeldvorming bevordert een negatief beeld over je lichaamstoestand  en   vaak voor een verkeerde behandeling…..Bovendien is er de enorme overbodige kostprijs voor de gemeenschap .

De behandeling bestaat uit  pijnstilling ( morfine helpt niet bij chronische pijn), beweging , geleidelijk hernemen van zijn bezigheden en deelname aan het sociale leven.

Belangrijk is dat de rugpijn het leven niet gaat beheersen; dat men niet angstig wordt, men moet vermijden te denken  dat het nooit meer in orde komt en men mag zich niet te afhankelijk opstellen tegenover passieve behandelingen (spuiten, manipulaties ,warmte…..). Ook is het een misverstand te denken dat werken synoniem is van meer pijn, conflicten en stress  op werk  of in het dagelijkse leven moeten  zoveel mogelijk opgelost worden.  Depressie wordt best behandeld. Zo vermijdt  men dat de pijn chronisch wordt. Artsen moeten met de patiënt in gesprek  gaan, oplossingen zoeken, tot gemeenschappelijke diagnose komen en desnoods verwijzen om hun psychisch en sociaal leven meer kwaliteit te kunnen geven.
Geneeskunde wordt moeilijk betaalbaar als ze meer dan 40.000 euro per jaar per patient  gaat kosten (qualy). Meer gaat ons sociaal stelsel niet aankunnen.

Het succes van elke therapie verhoogt als patiënt waardevol werk heeft waar hij voldoening in vindt, financieel wordt beloond bij werkhervatting (in vergelijking met thuisblijven), als er minder sociale spanning is en als de behandeling een goede indicatie heeft.

meer

Interview met Prof. Malfliet op radio 1

 

 

En nog meer…